Euntibus ab urbe dicta Ljubljana usque ad Slouenas Alpes est in medio itinere uicus perpulcher qui uocatur "Skofja Loka". Quamuis linguae Slauae tam alienae sint a nostris Romanicis ego tentabam intellegere uerba: tam simile erat istud "loka" nomini Latino "locus".
Paulum dubitaui num ascenderem ad Castellum Vrbis annon. Sed tandem ascendere decreui praesertim ad uidendas omnes illas regiones circumdantes (etiam ut corpus exercerem, quod semper utile est et ualde gratum in tale uiriditate pratorum quale cuncta Slouenja constat).
Non me paenituit audaciae, non tantum quoniam omnes terras et montes in circuitu uidi (et equidem pancratioris -ut sic dicam- fierem), sed quia uerba nominis illius Vrbis certe intellexi. In parietes Castelli quaedam alba de historia Vrbis legi. Saeculo XII aut XIII (non bene memini) illae terrae Castellum circundantes episcopo Frisingae datae sunt. Donatio durauit per multos saeculos. Episcopi Frisingenses per aliquem gubernatorem eas regebant.
Iam facile erat intellegere ratio nominis. Terrae circum Castellum ab hominibus colentibus Vrbi Ljubljanae dictae fuerunt "loci (melius loca) episcopi". De nomine "episcopi" tantummodo permansit radix uerbi "scopeo", quamquam cum fricatione consonantis labialis. Sic orta sunt uerba "Skofia loca", a linguis Graeca et Latina in mediis terris (fortassis multorum nescientium) Slauorum.
