Heri ad Academiam "Vivarium Novum" ivimus. Post scholas nostras Graecas Latinasque (ministratas Vrbi ab Instituto Polis, prof. imprimis Ch. Rico et E. Engelsing moderantibus), prandium sumpsimus. Postea ambulavimus usque ad radices montis Ianicoli, ubi raeda erat Fabricii Galli. Is homo multis in rebus peritissimus nos ad Academiam duxit. Cum Fabricio iter fecimus Iosephus Gaditanus, Aprilis Alburquensis, Catherina Polona et egomet ipse. Alexandra, quae maxime id cupiebat, nobis non comitata est iam acceptura familiam in Vrbem venientem.
De Aloysio Miraglia nescio quid dicam. Quo disertior est, eo comitior. Nos monstravit bibliothecam Academiae, quae valde locuples est non tantum in lingua Latina sed etiam in aliis linguis et litteris. Cum discipulis eius (bonus robur e robore bono) collocuti sumus. Erant Americani, Galli, Hispani; vires, mulieres, etiam pueri. Ossias Americanus, tredecim annos natus, iam bene Latine loquitur; Alphonsus Hispanus, quindecim, iam Latinam callet linguam et studet Graecae.
Adfuimus sessioni didacticae linguae Graecae ab professore Gerardo Mexicano ministrata. Optimus professor nobis visus est.
Ipse Aloysius sessiones moderari solet sexta hora post meridiem. In eis discipuli legunt dialogos, sicut illum a Commenio conscriptum, in quibus de re didactica tractatur. Aloysius commentum serit tam eruditum quam utile ad discendum, non minus ad docendum. Sessione hesterna fruiti sumus.
Tempore vespertino, sessionibus didacticis rite peractis, ludi committuntur. Carmina cithara, tibia, tympanis modulata canti sumus, aliqua una simul, aliqua choris alternis. De carminibus transimus ad ludum praedonum (vel piratarum) et nautarum: grex victor erit qui melius fecerit aliquas translationes pertinentes ad sic dictam consecutionem temporum (vel persecutionem, per iocum). Non bene memini utrum victores piratae an nautae fuerunt, quia omnes mihi periti visi sunt. Nos hospites petiti; Fabricius strenuus adfuit, non ceteri, doleo, nempe qui tirones adhuc nos habemus et fessi iam eramus (vel nautae nimis timidi simus!). Sed tempore alio amicissime libenterque utemur, si occasionem nancti erimus.
Ad cenam invitatis, cum multis convivis collocutis, Aloysius nobis dono dedit novissimam Lucretii poematum editionem ab Academia conficta methodo Orbergiana: donum pulchrum tan pulchrae nocti.
Iam cum venimus ad Academiam, in nomine amicorum, ego et Iosephus Alexandrae, nos salutem dixeramus Aloysio. Et nunc, cum valedicebamus, Aloysius per nos resalutavit omnes, expectans eos et eas his diebus in Academia.
Redimus in Vrbem decima hora et dimidia, quia undecima deversorium Fabritii claudebatur. Iosephus, Aprilis, Catherina raeda descenderunt ad stationem dictam Corneliam, ego prope flumen. Dum Tiberem transibam, Academiam mirabilem rursus petendam censebam, et optabam.
