Non possum quin vobis commendem comitem meam Tullianam. Haec est eius imago. Et cur nomen Tullianae? Ego in mente ludo fictione quasi aliquid Tulliae fuisset. Et puto Tulliana Tulliae serva esse voluisset, si potuisset.
Quo ad ethymologiam pertinet, equidem Tulliana me “tulit” ad locos amoenissimos, ubi ego sine ea nunquam fuissem. Potuerim dicere etiam nomen Tulliana mihi redolet thymum, et altas pinus, et crepitantes aestivas silvas montium Hispaniae:
