sábado, 8 de diciembre de 2012

Ego scio quae sit hereditas mea. Tune scis?















Dies decimus secundus mensis Decembris in anno bismillessimo decimo secundo magnus dies erit. Dum iste dies appropinquat cogito quid legat quibuscum discipulis. Velim nos poemata legere, sed... faciamusne Latine? Fortasse bonum erit alia poemata lingua Hispanica legere quae cum Latinis iuncta aliquo modo sint. Sic omnes videbunt nos certos esse quae sit hereditas nostra. Tunc legemus unum poema Latine et alterum Hispanice? Nescio bene quid faciamus. Cogitabo de eo.

jueves, 15 de noviembre de 2012

Nullus dies sine pipiatione (saltem Latine)

Hodie dies universalis pipiationibus Latine dictis est. Tandem meam partem agere potui, tempore vespertino et subsicivo. Multas pipiationes legi, quas dicunt pelliculas vidi. Inter eas unam excepi, e selectione Alexandrae Ramos:


martes, 7 de agosto de 2012

Cohors Latine loquentium in quadam aula Romana


Hominum sermoni Latino studentium congressu Romae iam absoluto, unusquisque nostrum in terra sua regressi. Post reditum ad Hispaniam memoria volvo factorum et dictorum. Hic vobis monstro imaginem in qua aliqui amici pocula exspectant in aula ab illo Bramante exstructa prope aedes Virginis Mariae a Pace dictae. A dextra parte ad sinistram sunt Eduardus Engelsing cum uxore sua Laura, Catharina Hoffman, Antonius Haker, Paulus Villaoslada et Rodericus Portela.

sábado, 21 de julio de 2012

In Academia "Vivarium Novum"



Heri ad Academiam "Vivarium Novum" ivimus. Post scholas nostras Graecas Latinasque (ministratas Vrbi ab Instituto Polis, prof. imprimis Ch. Rico et E. Engelsing moderantibus), prandium sumpsimus. Postea ambulavimus usque ad radices montis Ianicoli, ubi raeda erat Fabricii Galli. Is homo multis in rebus peritissimus nos ad Academiam duxit. Cum Fabricio iter fecimus Iosephus Gaditanus, Aprilis Alburquensis, Catherina Polona et egomet ipse. Alexandra, quae maxime id cupiebat, nobis non comitata est iam acceptura familiam in Vrbem venientem.

De Aloysio Miraglia nescio quid dicam. Quo disertior est, eo comitior. Nos monstravit bibliothecam Academiae, quae valde locuples est non tantum in lingua Latina sed etiam in aliis linguis et litteris. Cum discipulis eius (bonus robur e robore bono) collocuti sumus. Erant Americani, Galli, Hispani; vires, mulieres, etiam pueri. Ossias Americanus, tredecim annos natus, iam bene Latine loquitur; Alphonsus Hispanus, quindecim, iam Latinam callet linguam et studet Graecae.

Adfuimus sessioni didacticae linguae Graecae ab professore Gerardo Mexicano ministrata. Optimus professor nobis visus est.

Ipse Aloysius sessiones moderari solet sexta hora post meridiem. In eis discipuli legunt dialogos, sicut illum a Commenio conscriptum, in quibus de re didactica tractatur. Aloysius commentum serit tam eruditum quam utile ad discendum, non minus ad docendum. Sessione hesterna fruiti sumus.

Tempore vespertino, sessionibus didacticis rite peractis, ludi committuntur. Carmina cithara, tibia, tympanis modulata canti sumus, aliqua una simul, aliqua choris alternis. De carminibus transimus ad ludum praedonum (vel piratarum) et nautarum: grex victor erit qui melius fecerit aliquas translationes pertinentes ad sic dictam consecutionem temporum (vel persecutionem, per iocum). Non bene memini utrum victores piratae an nautae fuerunt, quia omnes mihi periti visi sunt. Nos hospites petiti; Fabricius strenuus adfuit, non ceteri, doleo, nempe qui tirones adhuc nos habemus et fessi iam eramus (vel nautae nimis timidi simus!). Sed tempore alio amicissime libenterque utemur, si occasionem nancti erimus.

Ad cenam invitatis, cum multis convivis collocutis, Aloysius nobis dono dedit novissimam Lucretii poematum editionem ab Academia conficta methodo Orbergiana: donum pulchrum tan pulchrae nocti.

Iam cum venimus ad Academiam, in nomine amicorum, ego et Iosephus Alexandrae, nos salutem dixeramus Aloysio. Et nunc, cum valedicebamus, Aloysius per nos resalutavit omnes, expectans eos et eas his diebus in Academia.

Redimus in Vrbem decima hora et dimidia, quia undecima deversorium Fabritii claudebatur. Iosephus, Aprilis, Catherina raeda descenderunt ad stationem dictam Corneliam, ego prope flumen. Dum Tiberem transibam, Academiam mirabilem rursus petendam censebam, et optabam.

domingo, 15 de julio de 2012

Vrbi cultores


Alexandra cum filia et ego metipse hebdomades iam per duas Vrbi colimus. Et multa fecimus. Bibliothercae Romanae, nempe qui in monte Vaticano et in Castro Praetorio sitae sunt, vistae. Etiam cognovimus Bibliothecam Instituti Romani ad Historiam Medii Aevi investigandam, et ipsum Institutum, nobis ab Italica investigatrice monstratum. In Bibliotheca Vaticana casu amicos invenimus: Aprilem illam Americanam cum Iosepho Gaditano et Antonium Gallum. Postea Antonius nobis commendavit Catherinam Polonam. Omnes linguae Latinae peritissimi homines.

Scholis Latinis vacavimus. Quamvis maior pars discipulorum Hispana sit, adfuere homines de variis gentibus. Omnes lingua fluentius uti volunt, et iam per hos dies aliquos profectus egerunt.
 
Romae multum iuvat Latine discere docereque. Scripta ab hominibus antiquis, sive qui Romani vocantur sive qui ‘humanistae’; amici a tam diversis nationibus huc congregati; et ipsa aedificia antiquae Vrbis, studium omnibus movent.

miércoles, 27 de junio de 2012

Cursus academicus desinit


Cursus academicus desinit et tempus est cogitandi de eo. Disciplinae c.n. “Introductioni ad Linguam Latinam” professus sum. Circa quinquaginta discipuli adfuerunt: alii Philologiae Classicae student, alii linguis et litteris hodiernis, omnes primi Gradus.

Methodis quae dicimus activis uti conatus sum. Exitus bonus fuit, sed cum difficultatibus. Primum discipuli timent pericula sine lexico quod sibi iuvet. Deinde spatium docendi exiguum. Multis discipulis necessaria sunt innumera exercitia priusquam aliquid vere comprehendant.

Verumtamen maior pars eorum scopum attigerunt et multi disciplinam superarunt cum laude. Et fere omnes magis contenti, ut puto, evenerunt quam anno praeterito.

lunes, 19 de marzo de 2012

Prolusio ad scholas


Achilles Maffei homo fuit amantissimus rerum antiquarum. Romae vixit saeculo quinto et decimo declinante. Domus eius prope reliquias theatri Cornelii Balbi erat, cuius atrium signis antiquis refertissimum omnis Romanus videre poterat. In sculptura quae notissima harum fuit mulier dormiens imitabatur.


Anno 1512 Pontifex Maximus Iulius II illam imaginem emit ab Achille ut cum ea ornaretur fontem in hortis suis. Duae imagines similes isti sed pulchriores etiam Romae inventae sunt. Vna earum in Palatio Riario sita est; altera in Palatio villae quae dicitur Medici.
Aliqui censent illam mulierem effingere Cleopatram morientem, alii praeferunt putare eam esse aliquam Nympham, alii tandem Ariadnam dormientem. Quid de eo censes? Adhibe cur id sentias.